Voor me zitten twee mannen - een interviewer en een cameraman. Heel sneaky stellen ze me op mijn gemak door naar mijn werk en goede doelenactie van afgelopen jaar te vragen. Het interview voor mijn nominatie voor Marketingtalent van het Jaar vindt plaats en ik vind het eng. Uiteraard heb ik me voorbereid, maar de enthousiaste creatieve marketeer uitstralen met een camera voor je neus... blijft spannend!
Vragen als "Wat is je beste marketingactie tot nu toe?" en "Wie is jouw grote marketingvoorbeeld?" krijg ik op me afgevuurd. De antwoorden komen er vloeiend uit. Nu maar hopen dat het ook zo over komt op de aanschouwer.
Na 30 minuten is het interview voorbij. Ik heb kort en krachtig de antwoorden gegeven en de mannen waren enthousiast. In december zal het interview geplaatst worden in Tijdschrift voor de Marketing en daarnaast zal het filmpje op hun website te zien zijn.
's Avonds - in m'n bed - besef ik dat ik misschien toch andere dingen had moeten zeggen en dat ik me toch beter had moeten voorbereiden. De twijfel slaat toe, maar ik bedenk me ook meteen dat ik dit vaker heb gehad. Elke keer als er wat spannends gebeurt, twijfel ik aan mezelf. Puur omdat ik het goed wil doen. Misschien is dit juist een sterke eigenschap voor een aanstormend marketingtalent (praat ik mezelf aan). Het gepieker gaat nog een tijdje door, maar uiteindelijk val ik in slaap. De volgende dag straal ik en vertel ik enthousiast over het interview aan m'n collega's. Alle twijfels zijn weg - nu maar hopen dat de reacties in december net zo enthousiast zijn als die van vandaag.
sneaky? zo zijn we gewoon, erg geinteresseerd:) Leuk stukje! Ik heb even een balletje opgegooid voor je bij TvM!
BeantwoordenVerwijderen